Provinciale inpassingsplannen voor de natura 2000 gebieden (Lies ter Haar)
Het college vraagt ons om kennis te nemen van de ontwerpen voor de provinciale inpassingsplannen voor de natura 2000 gebieden in onze gemeente. Wij nemen daar kennis van.
Maar ook vraagt het college om te verklaren dat die plannen geen aanleiding geven tot het indienen van een zienswijze en daarvoor in de plaats akkoord te gaan met de brief aan de provincie waarin aandacht gevraagd wordt voor het tijdig zoeken naar oplossingen voor individuele knelsituaties bij agrarische ondernemers en bewoners. In de commissie heeft BF al aangegeven dat we vinden dat er wél een zienswijze moet komen en die ligt er nu gelukkig ook.
Natuur moeten we koesteren, dat vinden wij ook. Máár…. Je moet je afvragen of je dat op déze manier moet afdwingen, zelfs met de mogelijkheid tot onteigening om alle doelen te halen. Eigenlijk erger nog, want er is ook sprake van een gedoogplicht, waarbij de provincie maatregelen kan opleggen en de eigenaar dit simpelweg moet gedogen. En achteraf maar moet zien aan te tonen wat de schade is, waar overigens ook nog een eigen risico aanhangt. En dat allemaal, terwijl aan de andere kant van de grens Duitsland zich niet erg lijkt te bekommeren om dit soort zaken. Niet alleen wat uitstoot van stikstof betreft, maar ook is de vraag in hoeverre Duitsland wil meewerken aan de vernatting.
Brussel legt wel wat op, maar van eensgezinde aanpak in Europa lijkt nog geen sprake. En het kost wel vele en vele miljoenen. De provincie sprak in de commissie over 450 miljoen investering en 90 miljoen voor interne dwingende maatregelen in Overijssel. In de stukken staat zelfs dat de provincie op 23 april 2014 maar liefst 785 miljoen beschikbaar heeft gesteld (raming) voor de ontwikkelopgave Natura 2000. Voor de gebieden in onze gemeente 20,4 miljoen. Enorme bedragen……..en die komen op tafel in een tijd dat we ook pakketten aan het inzamelen zijn voor de voedselbank. Dat geeft toch te denken.
Moeten we weer het liefste jongetje uit de klas zijn door braaf alles uit te voeren wat ons opgelegd wordt, ondanks dat het ten koste gaat van veel agrarische ondernemers en bewoners. Maar er zijn ook anderen die dit raakt zoals de klootschietclub in Beuningen en model zweefvliegclub. Die laatste heeft met veel pijn en moeite en veel geld een plekje gevonden aan de Punthuizerweg.
En de provincie is weliswaar in gesprek met alle eigenaren, maar de onzekerheid is daarmee niet weg. Is de compensatie voldoende, zijn er uitruilgronden genoeg, wat voor invloed kan de uitspraak van het Europese Hof nog hebben? De provincie zei het zelf al. Vóór juni 2019, de definitieve vaststelling van de provinciale inpassingsplannen, is er nog geen duidelijkheid voor iedereen en blijft onzekerheid troef.
Voorzitter, betrokken partijen hebben ongetwijfeld hun uiterste best gedaan hier met goede inpassingsplannen te komen, maar we blijven er grote moeite mee hebben. We zeiden het al in de commissie, wij hebben ons bij dit hele PIP verhaal afgevraagd of we als raad indertijd wel de juiste keuze hebben gemaakt om dit niet zelf in handen te houden. De zienswijze die er nu ligt is dan ook hard nodig. Het punt van de zelfrealisatie willen we benadrukken!
Het college vraagt ons om kennis te nemen van de ontwerpen voor de provinciale inpassingsplannen voor de natura 2000 gebieden in onze gemeente. Wij nemen daar kennis van.
Maar ook vraagt het college om te verklaren dat die plannen geen aanleiding geven tot het indienen van een zienswijze en daarvoor in de plaats akkoord te gaan met de brief aan de provincie waarin aandacht gevraagd wordt voor het tijdig zoeken naar oplossingen voor individuele knelsituaties bij agrarische ondernemers en bewoners. In de commissie heeft BF al aangegeven dat we vinden dat er wél een zienswijze moet komen en die ligt er nu gelukkig ook.
Natuur moeten we koesteren, dat vinden wij ook. Máár…. Je moet je afvragen of je dat op déze manier moet afdwingen, zelfs met de mogelijkheid tot onteigening om alle doelen te halen. Eigenlijk erger nog, want er is ook sprake van een gedoogplicht, waarbij de provincie maatregelen kan opleggen en de eigenaar dit simpelweg moet gedogen. En achteraf maar moet zien aan te tonen wat de schade is, waar overigens ook nog een eigen risico aanhangt. En dat allemaal, terwijl aan de andere kant van de grens Duitsland zich niet erg lijkt te bekommeren om dit soort zaken. Niet alleen wat uitstoot van stikstof betreft, maar ook is de vraag in hoeverre Duitsland wil meewerken aan de vernatting.
Brussel legt wel wat op, maar van eensgezinde aanpak in Europa lijkt nog geen sprake. En het kost wel vele en vele miljoenen. De provincie sprak in de commissie over 450 miljoen investering en 90 miljoen voor interne dwingende maatregelen in Overijssel. In de stukken staat zelfs dat de provincie op 23 april 2014 maar liefst 785 miljoen beschikbaar heeft gesteld (raming) voor de ontwikkelopgave Natura 2000. Voor de gebieden in onze gemeente 20,4 miljoen. Enorme bedragen……..en die komen op tafel in een tijd dat we ook pakketten aan het inzamelen zijn voor de voedselbank. Dat geeft toch te denken.
Moeten we weer het liefste jongetje uit de klas zijn door braaf alles uit te voeren wat ons opgelegd wordt, ondanks dat het ten koste gaat van veel agrarische ondernemers en bewoners. Maar er zijn ook anderen die dit raakt zoals de klootschietclub in Beuningen en model zweefvliegclub. Die laatste heeft met veel pijn en moeite en veel geld een plekje gevonden aan de Punthuizerweg.
En de provincie is weliswaar in gesprek met alle eigenaren, maar de onzekerheid is daarmee niet weg. Is de compensatie voldoende, zijn er uitruilgronden genoeg, wat voor invloed kan de uitspraak van het Europese Hof nog hebben? De provincie zei het zelf al. Vóór juni 2019, de definitieve vaststelling van de provinciale inpassingsplannen, is er nog geen duidelijkheid voor iedereen en blijft onzekerheid troef.
Voorzitter, betrokken partijen hebben ongetwijfeld hun uiterste best gedaan hier met goede inpassingsplannen te komen, maar we blijven er grote moeite mee hebben. We zeiden het al in de commissie, wij hebben ons bij dit hele PIP verhaal afgevraagd of we als raad indertijd wel de juiste keuze hebben gemaakt om dit niet zelf in handen te houden. De zienswijze die er nu ligt is dan ook hard nodig. Het punt van de zelfrealisatie willen we benadrukken!