Grapje

  • 20/11/2020
  • Lies ter Haar

Grapje
 
Laatst zag ik weer eens zo’n spandoek hangen, gemaakt voor iemand die 50 werd. De teksten op dit doek logen er niet om. Ik vroeg me daarbij af of ik dit zou kunnen waarderen van mijn vrienden of familie. Een leek zou zo maar kunnen denken dat de jarige nog steeds als een feestbeest door het leven gaat en daarbij de moraal links laat liggen. Ingewijden weten natuurlijk dat het genoemde een incident was en het verhaal erg aangedikt. Wat zal er gelachen zijn bij het maken ervan, maar zou er ook nagedacht zijn bij de impact ?
 
Zo werd ook onlangs een BNer slachtoffer van dat iets, wat hij graag voor de wereld verborgen had willen houden met bruut mediageweld naar buiten werd gebracht. Waarom willen mensen dit doen? De impact op de wereld is klein maar voor de desbetreffende persoon desastreus. Een incident in Enschede staat me nog op het netvlies waar de geplaagde geen andere uitweg zag dan een einde aan zijn leven te maken.Hoe ongelofelijk trots ben ik op diegene die het toegestuurde filmpje zonder het te hebben bekeken hebben gewist. Ja die waren er gelukkig ook.En wat goed van het slachtoffer zijn eigen verhaal te vertellen en daarmee de boosdoeners de pas af te snijden.
 
Ook in onze mooie woonplaats werden onlangs filmpjes van een eigen inwoner op sociale media gedeeld. Ik snap de sensatiezucht hierachter niet. Tuurlijk soms worden deze dingen uit frustratie geplaatst, maar dan nog. Deze personen hebben ook ouders, broers, zussen, vrienden. En mochten sommige mensen het grappig vinden het toch te delen dan wil ik ze een wijsheid van mijn oma meegeven. Een grapje is alleen een grapje als alle betrokkenen er om kunnen lachen. En anders is het gewoon pesten.
 
We leven allemaal in een moeilijke tijd maar laten we net als tijdens de eerste Corona golf energie steken in positiviteit. Wanneer hebt u voor het laatst een kaartje gestuurd of gevraagd aan uw oude buurvrouw, “ Kan ik wat voor u doen?”  Werden er in maart nog kaartjes gestuurd en geklapt het blijft nu oorverdovend stil. Het lijkt wel of we het nieuwe normaal, normaal gaan vinden. Mogen we de berichten geloven is er licht aan het einde van de tunnel en laten we daar onze hoop op vestigen.
 
 
Met vriendelijke groet
Inge Oort
BURGERFORM Losser
i.oort-vanwakeren@losser.nl
Share our website