Je hoort het van alle kanten: de kosten voor de gezondheidszorg lopen de pan uit. De vinger wijst vooral verwijtend naar de vergrijzing. Je zou er subiet een schuldcomplex van krijgen als je ouder durft te worden dan 60 jaar. Maar de gezondheidszorg kán wel goedkoper, jazeker, daar ben ik van overtuigd.
Maar daarvoor moet het systeem wel helemaal op de schop. Geef de de specialist betaalt per patiënt/per kwaal en je zult zien dat a) de kwaliteit verbetert en b) het aantal bezoeken per specialist sterk terugloopt. Ik charcheer een beetje. Maar redenerend uit eigen ervaring vraag ik me af of het echt niet veel en veel minder kan. Ben je een keer terecht gekomen bij een specialst met welke klacht dan ook, dan zit je 'in het systeem' en moet je trouw elke maand, 3 maand, halfjaarlijks of jaarlijks terug komen, klachten of niet. Nu is dat bij sommige ziektes niet alleen verstandig, maar ook broodnodig, maar in heel veel gevallen ook niet. Vaak gaat een controlebezoek als volgt: 'Hoe gaat het. Prima dokter. Geen klachten meer. Nee hoor. Nu dan zal ik even de bloeddruk meten. Die is prima mevrouw, tot ziens. Maakt u even weer een afspraak over 6 maanden.' Voor je het weet sta je -soms ietwat beteuterd vanwege het razende tempo van het controlebezoekje- weer buiten. En als je dan achteraf op de afrekening van de zorgverzekeraar de kosten van dergelijke bezoekjes ziet, gaan de wenkbrauwen vanzelf enkele centimeters in opwaartse richting. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat heel veel van die controlebezoekjes alleen bedoeld zijn om de kas te spekken, alhoewel dit heftig ontkent zal worden door de beroepsgroep in kwestie.
Datzelfde geldt voor de enorme hoeveelheid medicijnen die soms wel heel erg vlot worden voorgeschreven. Kwaaltje hier, pilletje daar. Bijverschijnselen hier, opnieuw pilletje daar. enz. enz. Op het laatst zie je door de pillen de echte kwaal niet meer. Ter meerdere eer en glorie van apotheker én arts die vaak 'meeverdienen' aan de soms zo scheutige medicijnbevoorrading.
Het zijn maar 2 aspecten van de gezondheidszorg, waar het in mijn ogen al een stuk minder kan.
En dan nog een 3e: De vaak exorbitante vergoedingen van de directeuren, managers, besturen, RvC en wat daar allemaal mee samenhangt. Saneren die boel. Daarvoor in de plaats meer handen aan het bed. Zorg waar ze hoort, niet in de top.
En wat denkt u van de vaak dure en overbodige nieuwbouwplannen. Van voorzieningen die nauwelijks gebruikt worden. Vreemde projecten die opgezet worden en waarvan achteraf niemand meer snapt waarom ze er eigenlijk zijn gekomen.
Maar kijk ook op de eerste hulp van een ziekenhuis en wie daar allemaal binnenkomen. Vaak zo onnodig, vaak zo overbodig. Voor veel klachten zou zelfs een bezoekje aan de huisarts nog niet nodig zijn. Ook dat is verkwisting van geld dat veel beter besteed kan worden.
Ach, er is zoveel wat nog aangepakt kan worden. Ja ook fraude met PGB's en andere voorzieningen. Maar er worden vaak willekeurige en brede maatregelen genomen die ten koste gaan van degenen die het wél nodig hebben. En ik wil er om wedden dat er gewoon gekozen wordt voor de gemakkelijkste weg..... willekeurig schrappen ... en... de premies verhogen..verhogen....verhogen.
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)