Evenementen, (over)regulering en ongelukken

  • Home
  • Blog
  • Evenementen, (over)regulering en ongelukken
  • 04/08/2015
  • Lies ter Haar

Evenementen, (over)regulering en ongelukken

In Oldenzaal mogen op het plein tijdens de Boeskool minder statafels dan voorheen. Verscherpte veiligheidseisen, zin of onzin?

Na elk ongeluk zien we de reflex van verscherpte veiligheidseisen. Denk aan de brand in Volendam en onlangs het Monstertruckdrama. Onderhand zijn evenementen aan zoveel regels en eisen gebonden, dat je je af moet vragen waar de initiatiefnemers nog de moed vandaan halen om iets te organiseren.
En als hier steen en been over geklaagd wordt, doet iedereen daar duchtig aan mee. En toch….. zijn we zélf ook niet mede schuldig aan die overregulering? Er hoeft maar een ongeluk te gebeuren en we willen heel graag een “schuldige” aanwijzen. Het volstaat niet meer om alleen maar te zeggen dat het een ongeluk was en ongelukken nu eenmaal gebeuren en we er lering uit moeten trekken. Nee, we willen ook een schuldige, iemand die we aansprakelijk kunnen stellen, die we af kunnen rekenen, of waar we een claim neer kunnen leggen.
Of dat nu de buschauffeur is na een busongeluk, de ingenieur of kraanmachinist na het ongeluk in Oude Rijn of de burgemeester in Haaksbergen die als eindverantwoordelijke voor de vergunningverlening het veld moest ruimen. We willen de vinger kunnen wijzen naar iemand die “schuldig” is,  we willen een “verdachte”, iemand die verantwoordelijk is. Het is niet gek dat daarna elke burgemeester in de stress schiet wanneer er weer een vergunning afgegeven moet worden, want wie wil nou aan zich hebben hangen dat hij verantwoordelijk is voor de dood van mensen?

Natuurlijk moet elk ongeluk onderzocht worden, moet er lering uit getrokken worden en moet er bij (zware) nalatigheid of zelfs moedwil sanctie volgen. Uiteraard moet er gekeken worden wat er mis is gegaan en hoe dit in de toekomst voorkomen kan worden. Maar zonder op voorhand dat beschuldigende vingertje, zonder direct te zoeken naar een “verdachte” en claimcultuur schieten we wellicht niet in die regelreflex en overregulering en doen we waar het werkelijk om gaat, nl. samen met elkaar proberen dit soort ongelukken in de toekomst te voorkomen.
 
Share our website